Sessie uit de praktijk
Wat is er nodig om liefde te voelen
Systemische Sessie uit de Praktijk
De zon scheen fel, maar het was de helderheid in haar ogen die me het meest opviel.
Ze zat tegenover me, vol verwachting, en met een kwetsbare openheid die me raakte. "Ik wil bij mijn gevoel van liefde blijven," sprak ze met een zekere vastberadenheid.
Haar woorden waren simpel, maar de emotionele lading die ze met zich meebrachten, was enorm.
Terwijl we naar de paarden keken, viel het me op dat ze gescheiden stonden, elk in hun eigen wereld.
Een van de paarden stond met zijn achterste naar haar toe, en ze gaf aan dat dit paard de liefde vertegenwoordigde die soms uit haar leven leek te verdwijnen. "De liefde die weggaat, zo af en toe," voegde ze er somber aan toe.
Haar aandacht verschoof naar het andere paard, dat dichtbij stond. "Ik stoot mensen af, vooral mijn vriend, en dat wil ik niet," confesseerde ze.
Ze kon de schaduw van haar verleden herkennen in deze gedragingen, vooral de pijnlijke relatie met haar vader, die hun band had beschadigd.
Plotseling trok de lucht donkerder en begon het te regenen, wat ons dwong om te schuilen.
De sfeer voelde vreemd en onwerkelijk. Maar op dat moment kwam het paard dat haar liefde vertegenwoordigde naar haar toe en drukte zijn neus tegen haar aan.
Dit gebaar bracht een warme verbinding met zich mee, en ze maakte contact met wat liefde voor haar betekende.
"Wat is je verlangen?" vroeg ik, en ze antwoordde: "Dat de pijn overgaat."
Ik nodigde haar uit om naar het andere paard te lopen, haar nieuwe liefde, maar ze vergat om haar oorspronkelijke liefde mee te nemen. "Ik ben misbruikt door mijn vader," zei ze bijna nonchalant, met weinig emotie in haar ogen.
Het was alsof ze zo gewend was aan haar pijn dat het haar nauwelijks raakte.
"Is dit wat je altijd doet? Je eigen liefde vergeten en doorgaan alsof er niets aan de hand is?" vroeg ik.
Haar ogen, zo groot en helder, leken nu te beseffen wat er gaande was.
Wat er nodig is om liefde te voelen, is dat je je slachtofferschap volledig neemt.
Het paard buigde zijn hoofd steeds lager, alsof het haar aanmoedigde.
De pijn hoefde niet te worden weggedrukt, maar het moest worden gezien. Door het verdriet te erkennen, zou ze haar slachtofferschap kunnen omarmen.
"Wie voelt zich slachtoffer van geweld, pijn en verdriet?" vroeg ik. "De pijn en onmacht van zowel de dader als het slachtoffer kunnen pas echt worden gevoeld als je met je hart kijkt."
Ze ademde diep in en begon te begrijpen dat de liefde voor zichzelf in haar hart gesloten lag.
Met hernieuwde moed nam ze haar liefde mee naar haar nieuwe liefde en maakte voor het eerst contact vanuit haar hart.
De verbinding die ze eerder had gemeden, voelde nu als een bevrijding.
"Als je de pijnlijke herinneringen wegdrukt en niet wilt erkennen, kun je geen volgende stap maken," legde ik uit. "Een stap naar een nieuwe liefde, een succesvolle baan, een toekomst."
Bij het erkennen van haar pijn kreeg deze de plek die het verdiende. Het wilde gezien worden, en nu kon ze het toelaten.
Terugblik op dit verhaal uit de praktijk
Wat is er nodig om liefde te voelen
De sessie eindigde met een diepere verbinding met zowel haarzelf als de paarden. Door haar pijn te erkennen en haar slachtofferschap te omarmen, vond ze de kracht om niet alleen haar liefde voor anderen te omarmen, maar ook die voor zichzelf. Het was een krachtige herinnering dat ware liefde begint met zelfacceptatie en het erkennen van onze eigen ervaringen, hoe pijnlijk ook. Pas wanneer we onze pijn de ruimte geven, kunnen we echt vooruitgaan en ons hart openen voor nieuwe liefde en mogelijkheden.
Reactie plaatsen
Reacties